EKEI… - Tsambikos
EKEI…
… χαμένος κι ανήμπορος στην ερημιά του χώρου,
στις σκιές της νύχτας, η σιωπή που αναφέρει
την κατανόηση, τη σκέψη σε κάθε γωνιά της ύπαρξης.
Ο κήπος του μυστηρίου στον ίδιο χρόνο ανθεί
χωρίς να αιχμαλωτίζει, δημιουργεί κόσμους αόρατους,
στη φαντασία μας χορεύει,
στο βαθύ της σκοτεινής νύχτας το φως απεικονίζει.
Σ' ευγνωμονώ, πατέρα, για τον δρόμο που μου έδειξες,
για την υποστήριξή σου, για την αγάπη που δώρισες.
Είσαι η δύναμη στην αδυναμία…
Ο πατέρας, αυτή η μορφή η τόσο ιερή
Ο πατέρας απείρως ποιητής, με τις σκέψεις αληθεύει.
Εκεί, σε σύμπαντα την πραγματικότητα ανατρέπει.
Συναίσθημα κρυμμένο, ανακαλύπτει την αλήθεια,
Θεέ μου, που απαντάς στον κόσμο με απόκριση σιωπηλή…
Ουρανέ, διαχέεις ελπίδα και αγάπη
διδάσκεις την ευθύτητα, το σεβασμό σε κάθε Ζωή…
Σε ευχαριστώ Θεέ μου για την παρουσία σου
που απλώνεις το χάος, την αρμονία!
Ο πατέρας σε νότες γράφει την ψυχή του
και τον Θείο έρωτα παντού.
